مقایسه عوامل زمینه ای مؤثر بر رفتارهای خود مراقبتی دیسمنوره اولیه در دو روش آموزش توسط همتا و مراقب بهداشتی

مقدمه: عوامل زمینه ای، عواملی در درون و بیرون فرد هستند که توانایی او را برای درگیری در فعالیت های خود مراقبتی تحت تأثیر قرار می دهند. از آنجا که رفتارهای خود مراقبتی دیسمنوره به منظور ارتقاء سلامت زنان انجام می شود، لذا مطالعه حاضر با هدف مقایسه عوامل زمینه ای مؤثر بر رفتارهای خود مراقبتی دیسمنوره اولیه در دو روش آموزش رفتارهای خود مراقبتی توسط همتا و مراقب بهداشتی انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده در سال 1388 بر روی 165 دختر مجرد مبتلا به دیسمنوره اولیه با تجربه حداقل 3 دوره قاعدگی دردناک در خوابگاه های دانشگاه فردوسی شهر مشهد انجام شد. افراد به طور تصادفی به یکی از 3 گروه آموزش توسط همتا، آموزش توسط مراقب بهداشتی و کنترل تخصیص یافتند. داده ها توسط پرسشنامه های روایی و پایایی عوامل زمینه ای، مقیاس رفتارهای خود مراقبتی در ارتباط با دیسمنوره و مقیاس دیداری درد جمع آوری شد. با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 18) و آزمون های آنالیز واریانس یک طرفه، کروسکال والیس و توکی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: شاخص توده بدنی (0/001>P)، تحصیلات مادر (0/05>P) و شدت دیسمنوره (0/05>P) ارتباط آماری معنی داری با درصد تغییر شدت درد داشتند. در حالی که سن (0/687=p)، شغل پدر (0/661=p) و مادر (0/922=p)، تحصیلات پدر (0/723=p)، الگوی زندگی (0/05>p) و کفایت رفتار خود مراقبتی (0/5=P) بین سه گروه آموزشی تفاوت آماری معنی داری نداشت. نتیجه گیری: سه عامل سطح تحصیلات مادر، شاخص توده بدنی و شدت دیسمنوره بر رفتارهای خودمراقبتی مؤثر می باشند.